10. Opieka domowa nad pacjentem
Do grupy zawodów świadczących takie usługi należą pielęgniarki i opiekunki osób przewlekle i nieuleczalnie chorych, a także opiekunowie pacjentów w podeszłym wieku. Aż 11% zatrudnionych w tym segmencie cierpi na depresję. Są to zawody o charakterze pomocowym, które wiążą się z ciągłym kontaktem z osobami niezdolnymi do wykonywania wielu czynności życiowych. Środowisko pracy raczej się nie zmienia, a obowiązki bywają nużące i wyczerpujące. Przy czym wiadomo, że dla takiego pacjenta nie można zrobić prawie nic, by pomóc powrócić mu do pełni sił fizycznych i psychicznych.
9. Kelnerzy
Jeśli jest to praca na stałe, może być bardzo wyczerpująca fizycznie. W dodatku jest ona mało płatna. Wiele zależy oczywiście od przełożonych oraz klientów, z którymi taki pracownik ma styczność. Niektórzy odbierają jednak to zajęcie jako zwykłe usługiwanie, przez co mogą wpływać na powstawanie konfliktowych sytuacji oraz frustrację obsługujących ich kelnerów.
8. Pracownicy socjalni
Pracownik socjalny to zawód bardzo stresujący, o dużej odpowiedzialności, wymagający częstych kontaktów z osobami potrzebującymi. Zazwyczaj praca ta jest przy tym niewdzięczna i słabo opłacana.
7. Pracownicy służby zdrowia
Zawody o charakterze pomocowym są w najwyższym stopniu narażone na zjawisko wypalenia. Obowiązki lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, terapeutów wymagają eksploatacji dużych zasobów energii, by nieść pomoc innym. Od tego zależny jest i sukces zawodowy, ale i możliwość wywiązania się z obowiązków w ogóle. W grę wchodzą również kwestie dotykające sumienia. Przy czym osoby obarczone tą odpowiedzialnością nie zawsze czują, że ich starania są wystarczająco rekompensowane.
6. Artyści
Słowo to obejmuje swym znaczeniem muzyków, plastyków, pisarzy, aktorów itd. Praca taka wiąże się zazwyczaj ze zmiennymi zarobkami, brakiem stałości zatrudnienia, częstymi zmianami. Wielu kwestii nie da się przewidzieć w ogóle. Brak poczucia bezpieczeństwa może rodzić niepokój, który w powiązaniu z szeregiem innych czynników prowadzi do depresji.
5. Nauczyciele
Nauczyciele mają nie tylko nauczać, ale i wychowywać. Wymaga się od nich stałego podwyższania kwalifikacji oraz działania zgodnie z misją szkoły. Przy czym starania te często nie są doceniane ani dobrze wynagradzane w formie finansowej. Dodatkowo wieloletnia praca w tym charakterze powoduje, że aparat głosowy jest w znacznym stopniu eksploatowany. Nadmierne obciążenie nauczycieli często powoduje u nich zniechęcenie, które niezauważone może prowadzić do zaburzeń nastroju i depresji.
4. Pracownicy biurowi i administracyjni
W przypadku pracowników biurowych i administracyjnych ryzyko wystąpienia depresji zależy od rozłożenia obowiązków pomiędzy poszczególnych pracowników danej jednostki. Mogą być oni obarczeni zadaniami o bardzo dużej odpowiedzialności. Przy czym często ich pozycja w strukturze firmy nie przystaje do wymagań, które się wobec nich stawia.
3. Mechanicy, hydraulicy, złote rączki
Jest to grupa zawodów, która wymaga konkretnych umiejętności i wiedzy. Często wręcz żąda się od nich natychmiastowego rozwiązania problemu, który powstał w wyniku zaniedbania. Zainteresowanie ich osobą wśród klientów często ogranicza się do jak najszybszego wykonania usługi.
2. Doradca finansowy i księgowy
Jest to praca stresująca, wymagająca nie tylko wiedzy, ale i intuicji. Często dotyczy bardzo wysokich kwot pieniężnych. Od tej grupy zawodowej wymaga się dużej dokładności i samokontroli. Klienci pragną samych korzystnych dla siebie wyników finansowych i mogą wywoływać silną, nieprzyjemną presję.
1. Handlowcy
W tej branży zarobki często uzależnione są od wyników sprzedażowych. Jest to więc zawód, który wymaga bycia na pełnych obrotach zawsze, kiedy obowiązki pracownicze są wykonywane. Niekiedy zobowiązuje on do częstego przemieszczania się z miejsca na miejsce. Brak stałych zarobków oraz częsta konieczność dopasowywania się do wymogów rynku, a także podleganie ciągłej ocenie przełożonych bądź klientów, może budzić coraz większy niepokój i nerwy.
źródło: abczdrowie.pl
Dodaj komentarz