Data publikacji:

Objawy psychopatologiczne w populacji ogólnej wynoszą nawet 25%. Zazwyczaj dotyczą one lęku lub zmian nastroju.

Wśród pacjentów zgłaszających się do neurologa rozpowszechniene obajawów natury psychicznej jest wysokie i sięga nawet 50%, co świadczy o tym, że mogą być manifestacją wielu zaburzeń neurologicznych.

Istotnym aspektem współwystępowania zaburzeń psychicznych i neurologicznych jest wpływ objawów psychopatologicznych na leczenie i diagnostykę pacjenta. Współpraca z chorym w takich sytuacjach jest utrudniona.

Zaburzenia świadomości

Zaburzenia świadomości są jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych w praktyce lekarskiej, również neurologicznej. Powstają one wyniku wystąpienia niedostatku metabolicznego mózgu. Najczęściej prowadzi do tego stanu odwodnienie, niedotlenienie, gorączka, neuroinfekcje, urazy i udary mózgu.

Do typowych przejawów zaburzeń świadomośćo zalicza się:

  • dezorientację
  • zaburzenia myślenia i pamięci
  • halucynacje i urojenia
  • lęk
  • zaburzenia snu

Postępowanie w wypadku zaburzeń świadomości obejmuje wdrożenie leczenia przyczynowego i ogólnego, które jest istotnym elementem terapii, zwłaszcza w aspekcie nawodnienia, ustalenie odpowiedniego poziomu elektrolitów i glukozy, a także leczenia towarzyszących infekcji.

Zaburzenia depresyjne

Patologiczne zaburzenie nastroju występują w większości chorób neurologicznych, zwłaszcza tych o przewlekłym przebiegu. U chorych na stwardnienie rozsiane i chorobę Parkinosna depresja diagnozowana jest u 50%, natomiast w przebiegu padaczki dotyczyć może aż 75% chorych.

Dodatkowo oprócz obniżenia nastroju obserwuje się wzmożoną drażliwość, chwiejność emocjonalną, apatię i wycofanie.

Leczenie obejmuje terapię za pomocą leków przeciwdepresyjnych.

Zaburzenia lękowe

Zaburzenia lękowe towarzyszą chorym w po udarach mózgu, w padaczce, w następstwie urazu mózgowe, w chorobie Parkinsona, a także w chorobach rozrostowych w obrębie mózgowia.

Zaburzenia lękowe poudarowe

Zaburzenia lękowe u osób po przebytym udarze obserwowane są u 9-28%. Postać tych zaburzeń najczęściej dotyczy lęku uogólnionego lub ma postać prostej fobii. Objawy lękowe po przebytym udarze nie mają tendencji do ustępowania, co może świadczyć o ich „organicznym” podłożu.

Zaburzenia lękowe w chorobie Parkinsona

Częstość występowania wszystkich form lęku w chorobie Parkinosna szacuje się na 38 do 75%. Najpowszechniej występują zaburzenia mieszane, lękowo – depresyjne. Przyczyny tych zaburzeń nie są znane, mogą być wynikiem obniżenia poziomu dopaminy w mózgu lub pojawiać się po zastosowaniu leków zalecanych w chorobie Parkinsona.

Zaburzenia lękowe w urazach mózgu i chorobach demielinizacyjnych

Zaburzenia lękowe pourazowe lub w przebiegu demielinizacji występują bardzo rzadko. Zwykle mają postać prostej fobii lub lęków uogólnionych.

W stwardnieniu rozsianym zazwyczaj obserwuje się zespoły depresyjno-lękowe. Ich rozpowszechnienie sięga nawet 50%. Potencjalne psychiatryczne powikłania pojawiają się także w wyniku stosowania interferonu i steroidów.

Zaburzenia psychotyczne

Zaburzenia psychotyczne najczęściej występują w postaci urojeń lub omamów. Głównie obserowowane są w chorobie Parkinsona, chorobie Huntingtona i Padaczce.

Objawy psychotyczne w chorobie Parkinsona

Częstość objawów psychotycznych w chorobie Parkinsona obejmuje 40% pacjentów. Znaczna część indukowana jest stosowanymi lekami przeciwparkinsonowskimi. Najpowszechniejszym zjawiskiem są zespoły urojeniowe lub psychozy o obrazie podobnym do schizofrenii. Ryzyko wystąpienia psychozy jest większe u pacjentów starszych lub z dodatkowo zdiagnozowanym otępieniem.

Zaburzenia psychotyczne w chorobie Huntingtona

Epizody psychotyczne występują u 25% chorych, często w fazie wstępnej, kiedy nie obserwuje się jeszcze objawów ruchowych. Zwykle prowadzi to do błędnej diagnozy schizofrenii. Objawy ustępują samoistnie w zaawansowanym stadium choroby, w którym dominują cechy otępienia.

Zaburzenia psychotyczne w Padaczce

Psychoza międzynapadowa dotyczy 7-12% chorych. Obraz kliniczny przypomina schozofrenię, a leczenie jest bardzo trudne ze względu na występowania drgawek po większości zastosowanych leków przeciwspsychotycznych.

źródło: psychiatria.pl
foto: ojoimages