
Ambicje, pragnienie sukcesu czy chęć rozwoju są ważne w każdej pracy, niezależnie od zajmowanego stanowiska. Podporządkowując całe życie karierze, łatwo można doprowadzić do wypalenia zawodowego. Jak go uniknąć?
Ambicje, pragnienie sukcesu czy chęć rozwoju są ważne w każdej pracy, niezależnie od zajmowanego stanowiska. Podporządkowując całe życie karierze, łatwo można doprowadzić do wypalenia zawodowego. Jak go uniknąć?
Objawy psychopatologiczne w populacji ogólnej wynoszą nawet 25%. Zazwyczaj dotyczą one lęku lub zmian nastroju.
Jeden na dziesięciu Polaków cierpi na depresję. Jednocześnie 80 proc. rodaków uważa się za „bardzo lub dosyć szczęśliwych”. Wniosek? Albo nasze społeczeństwo jest niezwykle spolaryzowane, albo mieszkańcy kraju nad Wisłą sami się oszukują.
Stres przez większość osób traktowany jest jako negatywne odczucie, które uniemożliwia sprawne funkcjonowanie w życiu codziennym, prowadząc do problemów zdrowotnych (problemy z układem krążenia, nerwowym czy pokarmowym).
Prawie 60 proc. przedsiębiorców pracuje ponad normę. A pracownicy, nawet wysokiego szczebla, traktują urlop jako „czas wyrwany firmie z gardła”. Biznes i kariera ponoć wymagają stuprocentowego zaangażowania. Na pewno…?
Wobec całego czasu, który ludzie sukcesu poświęcają dbaniu o swoje zdrowie i siłę fizyczną, skupienie się na własnej psychice może być trudne. Ale jest dużo istotniejsze. Czego zatem ludzie silni psychicznie powinni unikać?
Wypalenie zawodowe najczęściej opisuje się jako stan wyczerpania cielesnego, duchowego lub uczuciowego. Trudno jest określić dokładny początek tego procesu. Najczęściej sugeruje się, iż proces ten zaczyna się bardzo powoli i niezauważalnie, a ujawnia się nagle i z dużą siłą.